بررسی فرهنگ خوراک و هنر آشپزی مردم ایران فرهنگ خوراک کُرد (جلد ۱)

۸۰,۰۰۰ تومان

موضوع: جامعه شناسی

نویسنده : پروفسور محمدرضا (فریبرز) همزه‌ای

شابک: ۹۷۸-۶۰۰۵۴۵۸۱۶۹

ناشر: دانشگاه رازی

تعداد صفحات: ۲۴۴

نوبت چاپ: اول

تاریخ انتشار: ۱۳۹۰

اندازه : وزیری

جلد: شومیز

کتاب بررسی فرهنگ خوراک و هنر آشپزی مردم ایران ؛ فرهنگ خوراک کُرد (جلد ۱)

دستاورد سازمان دانش بومی و فرهنگ شفاهی شماره ششم

اگر چه امروزه رساله‌های آشپزی چندی به زبا‌ن‌های پهلوی، عربی و فارسی در دست داریم که ما را در پژوهش درباره‌ی فرهنگ خوراک درباری یا “اشرافی” یاری می‌رسانند، درباره‌ی خوراک توده‌های مردم (بجز دو سه صفحه)، دیگر هیچ چیزی در دست نیست. در این راستا، بویژه موضوع فرهنگ خوراک و هنر آشپزی سرزمین‌های کُردنشین دارای اهمیت است؛ چه زیستگاه کردان، همانا در کانون امپراتوری ساسانیان جای داشته و به همین سبب، این زیستگاه فرهنگی، دارای اهمیت فراوانی است. فرمانروایی ساسانیان که چهارصد سال به درازا کشید، بیگمان از دیدگاه فرهنگ ایرانی، از هر خاندان دیگری بیشتر به کنش‌های فرهنگی دست زد و همو خود نیز یکی از فرهنگ‌های ایران باستان است که هنوز هم زنده می‌باشد.

فرهنگ خوراک کُرد (جلد ۱)

سالهاست که نگارنده به ارزش فرهنگ شفاهی پی برده و با تلاش فراوان به یاری تنی چند از همکاران خود “سازمان دانش بومی و فرهنگ شفاهی ایران باختری” را بنیاد نهاده است. در میان کارکردهای فراوان فرهنگ شفاهی، یکی نیز بهره‌برداری از آن، برای پژوهش‌های فرهنگی و در راستای شناخت فرهنگ بزرگ ایرانی است. اگر چه نگارنده سال‌ها پیش و در چند مقاله تلاش نموده است تا توجه ایران‌شناسان را در این راستا جلب نماید، ولی تاکنون کاری از سوی هیچ یک از ایشان در این میدان انجام نگرفته است. دلیلش هم این است که بسیاری از ایران‌شناسان اروپایی، تنها به اندازه‌ی کمی به زبان فارسی آشنایی دارند و با روش‌های دانش اجتماعی نیز بیگانه هستند. از اینرو توان انجام کارهایی از این گونه را ندارند.

ولی نگارنده در کار پیشین و کنونی خود برای نخستین بار به یاری فرهنگ شفاهی توانسته است لایه‌هایی ناشناخته از تاریخ و فرهنگ ایرانی را بگشاید که نه تنها روشنگر بخش‌های مهمی از فرهنگ این کشور هستند، بلکه می‌توانند سرآغاز پژوهش‌های دیگری درباره‌ی پدیده‌ها و جلوه‌هایی باشند که شاید جز از این رهگذر، برای همیشه ناشناخته بمانند. باید توجه داشت که بیشتر دانسته‌های همه‌ی فرهنگ‌های جهان، از راه شفاهی و سینه به سینه نگهداری می‌شدند.